De elektrische wagen als energiecentrale: geen gek idee!

Dat klinkt misschien grappig, maar eigenlijk is het de geknipte oplossing voor een oud zeer: de opslag van zonne-energie.

Wat is het probleem? In onze contreien schijnt de zon nogal onregelmatig, om het voorzichtig uit te drukken. Gevolg: eigenaars van zonnepanelen krijgen af te rekenen met pieken en dalen in hun elektriciteitsproductie. Op zonnige dagen produceren ze vaak meer dan ze zelf verbruiken. De overtollige energie wordt dan op het net geïnjecteerd. Zonde, vonden ze in Utrecht. En dus bedachten enkele knappe koppen retourpalen. Dat zijn “slimme” laadpalen die gekoppeld worden aan alle zonnepanelen van de wijk. De lokaal geproduceerde energie kan daardoor tijdelijk opgeslagen worden in de accu’s van zowel elektrische als hybride auto’s. Op grijze en dus energiearme dagen draaien de retourpalen de rollen om. De opgeslagen energie wordt dan terug uit de accu gehaald. Zodat gezinnen hun wasmachine, droogkast of microgolfoven naar hartenlust kunnen gebruiken. 

Het grote voordeel is dat er geen nieuwe kabels nodig zijn om de overtollige stroom naar een energieleverancier te sturen. In de Utrechtse Lombok-wijk staan er ondertussen meer dan twintig retourpalen. Chauffeurs kunnen aangeven welk accuniveau ze minimaal willen hebben. Zo kan je vragen om minstens 60% van je capaciteit vrij te houden, omdat je nog een eind moet rijden. Het laadsysteem anticipeert op de grote doorbraak van de elektrische wagen.

Nederland zou daarvoor fors moeten investeren in stroomnetten, tot 60 miljard euro beweren sommigen. Het netwerk kan daarvoor een goedkoop alternatief zijn. General Electric en Nissan zijn alvast overtuigd. De twee multinationals werken mee aan het Utrechtse experiment. Er bestaan ook plannen om het systeem uit te rollen naar andere wijken en gemeenten. Dichtbevolkte gebieden zoals Nederland en België zijn trouwens uitermate geschikt voor dit soort projecten.